แต่เดิมตำบลบุ่งขี้เหล็ก มีเขตการปกครองขึ้นอยู่กับตำบลโคราช ต่อมาเมื่อมีการพัฒนาเมือง การขยายตัวของประชากรและความเจริญมากขึ้น ทำให้การปกครองเป็นไปด้วยความยากลำบาก เป็นเหตุให้ชนชั้นผู้ปกครองทำการแบ่งแยกพื้นที่ในการปกครอง โดยใช้ลำตะคองเป็นแนวเขต ในการแบ่งพื้นที่ปกครอง เมื่อประมาณปี ร.ศ. 93 (พุทธศักราช 2418) ในรัชสมัยของ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(รัชกาลที่ 5) แต่ในสมัยนั้นตำแหน่งผู้ปกครอง ตำบลมิใช่ “กำนัน” ดังเช่นในปัจจุบัน ซึ่งในสมัยนั้นผู้ปกครองจะเป็น “นายตำบล” นายตำบลคนแรกคือ ขุนภักดี(มาก) จนมาถึงในสมัยที่ นายแก่น บูรณ์โภคา เป็นผู้ปกครองตำบลจึงได้มีการเปลี่ยนแปลงเป็น “กำนัน” และที่มาของคำว่า “บุ่งขี้เหล็ก” มาจากลักษณะของพื้นที่ที่นายตำบลตั้งอยู่มีลักษณะเป็น “บุ่ง” บุ่ง หมายถึง แหล่งน้ำธรรมชาติขนาดกลาง และในบริเวณนั้นมีต้นขี้เหล็กขึ้นอยู่มากมาย จึงเป็นที่มาของตำบลบุ่งขี้เหล็กในปัจจุบัน ต่อมาได้รับการยกฐานะจากสภาตำบลเป็น องค์การบริหารส่วนตำบลบุ่งขี้เหล็กเมื่อ ปี พ.ศ. 2542